"ทุกสิ่งเพื่อพระสิริมงคลของพระเจ้า" - บุญราศี มารีอา โดเมนิกา บรุน บาร์บันตินี

สัมผัสเมตตารักของพระเจ้า

           ดิฉัน ภคินี เทเรซาสุภาพร  เจียรผัน  เกิดที่จ.สมุทรสงคราม  วันที่ 22 กันยายน 1965  เมื่อทบทวนดูชีวิตตั้งแต่จำความได้ ก็ได้เห็นพระเมตตามากมายที่ทรงมีต่อฉัน สิ่งที่ยิ่งใหญ่คือ

           การเรียกให้เป็นลูกของพระองค์โดยศีลล้างบาป ในครอบครัวคริสตชนที่อบอุ่น ท่ามกลางพี่น้องต่างความเชื่อ ตั้งแต่ยังเด็กพระองค์ทรงดูแลและประทานความช่วยเหลือ ในความจำเป็นทั้งกายและจิต เมื่อเติบโตมาพระองค์ให้เห็นความทุกข์ของคนเจ็บคนป่วยเป็นแรงจูงใจ มีความปรารถนาที่จะช่วยพวกเขา เมล็ดพันธุ์แห่งกระแสเรียกกำลังหาพื้นที่ดินเพื่อเติบโต เมื่อเวลานั้นมาถึง พระองค์ก็ทำให้ฉันรู้ถึงแผนการณ์ของพระองค์ที่มีต่อฉัน และพระคุณที่ยิ่งใหญ่อีกที่ฉันได้รับคือ

            การเรียกให้เป็นผู้รับใช้พระองค์ในบรรดาผู้ป่วย ผู้ทนทุกข์ โดยอาศัยซิสเตอร์ท่านหนึ่งที่มาอภิบาลกระแสเรียก กางเขนแดงที่ติดอยู่บนหน้าอกด้านซ้ายสะดุดตามาก เป็นวิธีหนึ่งของพระองค์ที่ดึงดูดฉันให้เข้ามาหาและพูดคุยกับท่าน ฉันได้หลงรักท่านและตกลงเข้ามาสัมผัสชีวิตในคณะ เป็นปกติของการใช้ชีวิตร่วมกันกับหลายบุคคล หลายลักษณะนิสัย ก็ยอมมีความยากลำบากอยู่บ้าง  แต่พระองค์ทรงอยู่เคียงข้าง ด้วยพระหรรษทานของพระองค์ตลอดมาจนถึงวันสำคัญที่ฉันรอคอย คือวันที่ได้ปฏิญาณตนครั้งแรก ฉันมีความยินดีปนกับความเศร้า เพราะในวันนั้นบุคคลที่ฉันรักและสนิทมาก หวังว่าพวกท่านจะได้มาร่วมความยินดีกับฉันไม่ได้มา จากเหตุการนี้ จึงทำให้ฉันได้รำพึงไตร่ตรองในใจว่า พระองค์ต้องการอะไรจากฉัน หลังจากนั้นสามวันผ่านไปฉันได้เข้าใจ (ด้วยตัวเอง) ว่าพระองค์คงต้องการให้ฉันไม่ติดยึดกับครอบครัว กับบุคคลที่รักเพียงไม่กี่คน แต่พระองค์ต้องการให้ฉันไป และรักอีกหลายบุคคลที่อยู่แดนไกลคือ

             การเป็นมิชชันนรี เป็นพระพรที่ยิ่งใหญ่อีกพระพรหนึ่งที่ฉันได้รับจากพระองค์ ฉันได้เขียนจดหมายขอจากคุณแม่เจ้าคณะ ท่านก็ได้ตกลงและดีใจที่ฉันมองเห็นสิ่งที่พระองค์มีแผนการณ์ไว้ให้ฉัน และได้เขียนจดหมายอีกฉบับหนึ่งเพื่อเจาะจงประเทศที่จะไป เพราะมีซิสเตอร์มิสชันนารีที่ท่านขอไว้ก่อนจะสิ้นใจว่า “ฉันขอให้เธอไปแทนที่ของฉันนะ” ฉันทำตามที่ท่านขอด้วยความยินดี  ผู้ใหญ่ให้โอกาสและเวลาที่จะเตรียมตัว ทั้งฝ่ายจิตและด้านอาชีพ  เวลาผ่านไปเมื่อฉันพร้อมแล้ว ผู้ใหญ่ก็ส่งฉันไปในดินแดนธรรมฑูตเหมือนอย่างที่ฉันฝัน

              วันเวลาผ่านไป มีอะไรหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลง แต่ในใจของฉันยังมีความปรารถนา รอคอยพระพรอีกประการหนึ่ง คือการเป็นมรณะสักขี  ถึงแม้ชีวิตการเจิมถวายก็ได้สละชีวิตแล้ว แต่ถ้าพระองค์จะประทานพระพรนี้ ชีวิตของฉันก็จะสมบรูณ์ที่สุดแล้ว

ซิสเตอร์เทเรซา สุภาพร เจียรผัน