"รู้สึกรักคนป่วยตั้งแต่เด็ก"

           ฉันซิสเตอร์พัชรินทร์ ไพบูลย์วัฒนผล.ชื่ออยู่บ้านลิ้นจี่ เกิด14-05-1961 ที่ ต.ป่าขะ อ.บ้านนา จ.นครนายก ล้างบาป 2-06-1961 วัดน.เปาโลกลับใจ พ่อแม่เป็นชาวสวน มีลูก 9 คน ดิฉันเป็นคนเล็กสุด เมื่อเยาว์วัยชอบเยี่ยมคุณยายที่อยู่คนเดียวตามบ้าน ทำให้ท่านหัวเราะและมีความสุข เอาผักไปฝาก รู้สึกรักคนป่วยตั้งแต่เด็ก นวดให้อากง เรียนที่โรงเรียนคาทอลิกชื่อมาลาสวรรค์ เป็นเด็กดี ช่วงนั้นไม่มีซิสเตอร์ประจำวัด เยาวชนคาทอลิกมีบทบาทมาก ทำให้ตนเองรักวัด

             เมื่อใกล้จบม.ศ.3 มีซิสเตอร์คลองเตยมาประจำวัด ตอนนั้นที่วัดอัสสัมชัญ กรุงเทพมหานครมีจัดค่ายกระแสเรียกทั่วประเทศไทย ตัวเองก็ได้ไปด้วย ได้ไปพบกับซิสเตอร์คามิลเลียนและนำแผ่นพับของคณะให้ ซ.มารศรีดู ได้บอกกับซิสเตอร์ว่าชอบดูแลคนป่วยและปรารถนาจะเข้าคณะคามิลเลียน ซ.มารศรีได้ติดต่อทันที บอกว่าคณะนี้ยังไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง อาศัยบ้านหมอที่โรงพยาบาลซานคามิลโล ซิสเตอร์เป็นต่างชาติยังพูดภาษาไทยไม่ค่อยได้

             วันหนึ่ง ซ.เอเลโอโนราได้ไปหาคุณพ่อเจ้าวัดที่บ้านนาให้พาไปหาเยาวชนคนนี้ ตอนนั้นดิฉันกำลังรดน้ำผักใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นสีแดง ตัวเปียกน้ำ รู้สึกตื่นเต้นและเซอไพรซ์ที่ซิสเตอร์มิชชันนารีมาเยี่ยมถึงบ้าน ตนเองรีบตอบรับทันทีว่าสนใจและปรารถนาที่จะเข้าคณะนี้ คุณพ่อปลัดพาดิฉันและเพื่อนอีกคนหนึ่งไปเข้าเป็นสมาชิก เมื่อไปถึง ซ.เอเลโนราจำฉันไม่ได้เพราะแต่งตัวดี ไม่มอมแมมเหมือนอยู่ที่บ้าน

             19-05-1979 ได้เข้าไปอยู่บ้านหมอหลังที่ 2 กับซ.เอเรโอโนราเพราะหลังแรกเต็มแล้ว อยู่ที่นั่นมีความสุขมาก ๆ เป็นบรรยากาศครอบครัวที่สัมผัสได้

ซิสเตอร์พัชรินทร์ ไพบูลย์วัฒนผล